Suffie Wang druk met studie

Lieve, lieve, lieve allemaal

Na een tijdje geen verhaal, zit het er toch weer aan te komen…. Een nieuw verhaal, maar gelukkig voor jullie is het deze keer een kort verhaal.

Het is al weer zo lang geleden dat ik jullie wat heb geschreven, dat ik dit keer gewoon vertel wat ik allemaal heb meegemaakt en maar een keer niet m’n hele week af ga!

Afgelopen tijd was de trimloop in de stad. De hele stad stond weer ondersteboven, net als met de wandelmars. Overal kraampjes om te eten, om leuke dingetjes te kopen en de hele stad was super druk. Het leek wel een enorme braderie, deed me een beetje denken aan Koninginnedag in Nederland. Het was ontzettend leuk en druk. Rohandie (een vriend van ons) heeft ons mee genomen. Later kwam Ralf ons ophalen, want hij had een leuk Surinaams feestje. We zijn met Ralf meegereden naar Little Pokigron. Ralf z’n familie komt uit Pokigron (net onder het Brokopondomeer). Met de binnenlandse oorlog zijn veel mensen uit Pokigron gevlucht naar de stad, daar hebben ze een leefgemeenschap opgericht en dat heet Little Pokigron. Ze hadden daar een feest vanwege het einde van de binnenlandse oorlog en wij mochten daar deel van uit maken! Erg leuk om weer eens op een echt Surinaams feest te komen. Van alle kanten kwamen Surinaamse mannen aangesneld om een dansje met ons te wagen… Ik voelde me zeer ongemakkelijk, want al die Surinaamse vrouwen kunnen toch goed dansen en sorry, maar ik ben en blijf dan toch een beetje een houten klaas. Ik heb dus van de zijkant toe staan kijken hoe alle mensen daar aan het dansen waren. Wat een feestje zeg en wat ga ik dat zometeen missen… maar daar tegenover staan weer de Nederlandse schuurfeesten, die zijn toch heel anders als de Surinaamse schuurfeesten ;) maar wel super leuk! Na een tijdje was het voor de dames tijd om een plasje te plegen… niet echt een succes. Ze hadden daar een toilet, maar dat was gewoon een hok met een betonnen vloer erin. Je kon daar plassen, maar niet in een gat, gewoon op de vloer…. Niet echt fijn vonden wij, dus hebben we gekeken of er een poging was tot wildplassen…. Uiteindelijk hebben we een plasje gepleegd op de vuilnisbelt. Zijn die mensen zo gastvrij dat we gebruik mogen maken van hun toilet, kiezen wij voor de vuilnisbelt….:s!!! Die mensen wonen daar heel klein, in hele kleine huisjes, maar ze zijn zo vrolijk en blij. Bijzonder om dat te zien.

We zijn ook nog naar Berg en Dal geweest, een soort survival oord in de rimboe! We hebben een boswandeling gemaakt met onze gids Hans, een Indiaan (huh, een Indiaan die Hans heet….?)! Hij woont als enige Indiaan tussen allemaal Creolen, heel bijzonder, want dat zie je hier weinig tot niet. Boven op de berg waren graven, heel bijzonder om dat te zien. Na de boswandeling hebben we de kayak gepakt en zijn we gaan kayakken, altijd erg hilarisch. Helaas had ik aan het einde hier en daar blaren op m’n handen en waren mijn zielige armspiertjes moe… dus ben ik door onze gids (Ralf) gesleept…. :) Na de kayaktocht zijn we de bomen ingegaan. Op 30 meter hoogte door aan een klimtuigje door de toppen van de bomen bungelen. Ik voelde me echt Jane, helaas ontbrak mijn Tarzan! Wat een super ervaring. Kabels van 100 meter lang op een hoogte van 30 meter van de ene boomtop naar de andere. Echt zooooo gaaf!!! Ik ben zelfs zo dapper geweest dat ik ondersteboven aan een kabel hing… Whaaaaa! Ik kwam wel achterstevoren aan, omdat ik niet meer kon draaien, gelukkig stond de gids er om me op te vangen.

Verder de afgelopen tijd geen spannende dingen meegemaakt. Veel aan m’n huiswerk gezeten en ik kan jullie blij vertellen dat alles echt bijna af is! Nog een paar kleine aanpassingen hier en daar en dan heb ik echt zomervakantie.

De tijd hebben we verder gevuld met lekker uit eten gaan en het nachtleven van Suriname verkennen…. Heb afgelopen donderdag zelfs nog de oorbel van Def Ryhmz gescoord… jaja!

Ook heb ik mijn stage afgesloten. Ik heb daar echt een super tijd gehad en ga m’n kids zeker missen! M’n collega’s ook trouwens. Ik heb met tranen in mijn ogen afscheid genomen van deze bijzondere school. Ze hadden afgelopen week materiaal uit Nederland gekregen, helaas kunnen ze het nog niet gebruiken, omdat de lokalen niet goed beveiligd zijn. Zo zonde! Ik ga mijn stage zeker missen!

Nu ga ik voor twee weken de bush bush in om daar stage te lopen. Ik ga naar Tamarin, anderhalf uur varen vanaf Moengo (voor degene die de kaart van Suriname kennen ;))!! Samen met Anne ga ik daar stage lopen op een basisschool. We krijgen een eigen kamer of we slapen bij het mannelijke schoolhoofd in zijn huisje. Ben benieuwd. We moeten voor twee weken eten en drinken meenemen, dus ik leef voorlopig op blikvoer…. Elke ochtend ontbijten met crackers, ontbijtkoek of rijstwafels. De lunch bestaat uit noodles of pannenkoeken en ons avondeten uit rijst, pasta, aardappelpuree of bami… so, wish me luck! Hopelijk kom ik nog met 10 tenen en 10 vingers terug….. ;)!

Dit keer gelukkig voor jullie niet zo’n lang verhaal. Helaas ook niet zo spectaculair verteld als de vorige keren, maar ben het tikken achter m’n laptopje een beetje zat met al dat gehuiswerk…. Wilde jullie toch even updaten, dus vandaar toch even op de valreep een verhaal van mij!

Nog maar 28 dagen tot ik weer in Nederland ben… De tijd gaat veel te snel….

Ik ga nog flink genieten en laat jullie gauw weten hoe het in het binnenland was. Ik beloof dan weer een sappig, smeuiig, spectaculair en uitgebreid verhaal. Voor deze keer…. is het verhaaltje op!

Heel veel bosi’s en brasa’s
Van Sovi (zo kan je mijn naam ook nog schrijven liet een Surinaamse vrouw mij laatst zien ;))